تأثیر مشاهده و تصویرسازی عمل بر سرکوب ریتم میو در پرتاب آزاد بسکتبال

مقدمه: هدف از اجرای پژوهش حاضر، تعیین تأثیر مشاهده و تصویرسازی پرتاب آزاد بسکتبال بر واکنش نورون‌های آینه­ای بود. روش: 10 دانشجوی پسر مبتدی (میانگین سنی؛ 5/1 ±2/23 سال) به­صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. ترتیب مشاهده­ و تصویرسازی به­صورت موازنه متقابل کنترل شد. امواج مغزی شرکت­کنندگان در چهار حالت استراحت با چشمان باز، بسته، مشاهده­ و تصویرسازی پرتاب آزاد به­صورت بیرونی توسط دستگاه الکتروانسفالوگراف ثبت گردید. سرکوب ریتم میو به­صورت نسبت توان موج آلفا در حالت مشاهده و تصویرسازی به توان موج آلفا در حالت استراحت با چشمان باز و بسته محاسبه شد. یافته­ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس درون­گروهی 3×2 (شرایط آزمون: مشاهده و تصویرسازی؛ منطقه عصبی: 3C، 4C، Cz) در دو حالت استراحت با چشمان باز و بسته نشان می­دهند که اثر اصلی شرایط آزمون معنادار است (01/0 ≥ P)، به­گونه­ای که بین سرکوب ریتم میو در دو حالت مشاهده و تصویرسازی تفاوت معناداری وجود دارد. به‌عبارت‌دیگر، ریتم میو در حالت مشاهده نسبت به تصویرسازی به‌طور معناداری بیشتر سرکوب شده است (01/0 ≥ P)، اما اثر اصلی منطقه عصبی و تعامل آن­ها معنادار نبود. نتیجه­گیری: نتایج تحقیق پیشنهاد می­کنند که سرکوب بیشتر ریتم میو در حالت مشاهده­ نسبت به تصویرسازی نشان­دهنده­ی واکنش بیشتر نورون‌های آینه­ای به مشاهده­ی عمل است. لذا به نظر می­رسد مشاهده نسبت به تصویرسازی راهبرد مؤثرتری در فرایند آموزش است.